izmirin imbatı

bir belge gibi belirğinleştin
önce gözlerin
sonra sözlerin
sonra sen geldin
saçların kızıl gözlerin kahve
bana sesinin tınısını ver
gülüşünün sırrını söyle
mavi derinliklerde

sen egenin imbatı
karşıyakanın gülü
ben ateşi ve aşkı tanırım
gülüşün bir kuğunun koynunda
saçların rüzgarla asi
şafakla serin
deniz kokuyor tenin
belğinmiydi neydi adın
fındık burunlu kadın

hep öyle kal
gülümse
indirme gözlerini
yıkılırım kalırım
sana deyeceklerim var
deyemem
utanırım.